اتاق پورکو روسو

فردا تنهایی گردی دارم . بدین صورت است که صبح بلند میشوم و با ناراحتی حاضر میشوم . تا مترو همچون اسب میتازم و بعد با مترو تا ولیعصر میتازم . همچون فرزندی که ننه اش راگم کرده ، به دنبال کافه فرانسه میگردم . چیزی میخورم و بعد به نشر افق حمله میکنم . سپس به مغزم فشار می اورم که چگونه به ایرانشهر برسم . و بعد که چرخی در ایرانشهر زدم ، به این می اندیشم که چطور به موزه معاصر برسم .

در بین این چگونه ها گریه میکنم و خلاصه با مترو به خانه برمیگردم .

توف به آدمها ، تووووف .

اتاق پورکو روسو...

به طور شگفت انگیزی ، به تولد دوستم رفتم . تامی (نام دوستی که بسیار شبیه تام آدل است) هم بود  . تامی در را برایم باز کرد و گفت : به قدری که سمیرا برای تولدش سوپرایز شد ، من هم از دیدن تو سوپرایز شدم . آنقدر جمله ی قشنگی بود ، که فکر کنم موقع پایین آمدن از پله ها ، به این فکر میکرد که چه بگوید تا من لپ هایم قرمز شود و کیلوهایی از قند در دلم آب شود . تامی همیشه موقع بغل کردنم ، مرا می فشارد . یواشکی اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

  من برای خودم هم آدم عجیبی ام و پر دردسر ،حتما باید هنگام خواب ، نوری وجود داشته باشد . در هر شرایطی ، از صندلی خالی ای که روبه رویم است میترسم . وقتی تنها هستم ، باید همه درهای کمد بسته باشد و در اتاق ها باز . وقتی کسی (هرکسی) صدایش از حالت معمولی بالا تر میرود ، مور مور میشوم و معده درد میگیرم . از تمام حشرات (حتی کفشدوزک) وحشت دارم و وقت هایی که حشرات ناشناخته ای ناگهان به پرواز در می آیند ، ا اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

  غروب جمعه ، کنار مادر ، دراز کشیده بودم و گره موهایم را باز میکردم و می نالیدم .مامان میگفت : اگر هر روز صبح ، یک دقیقه وقت بذاری و موهایت را شانه کنی ، دیگر این گره ها را نمیبینی .  به فکر عمیقی فرو رفتم . نه اینکه تابحال شانه کردن به ذهنم نرسیده بود ، نه ! آن لحظه چیزهایی بیشتر از موهایم و گره هایشان را دیدم و منظورم همان آدم های زندگی ام هستند . آدم هایی که روز به روز بخاطر من یا چیزهای دیگر اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

چند روز پيش دوستى به من گفت ؛ به چيزى كه ميخواستى رسيدى .ولى واقعا من چه ميخواستم ؟ نمايشگاه بذارم ؟ كتابى بنويسم ؟ اسمم را در زبان هاى اين مردم بشنوم ؟ و هيچوقت نفهميدم چرا فكر ميكنند اينها چيزهايى ست كه من ميخواهم . من خانه اى ميخواهم كه وقتى ميگويم برميگردم خانه ، يعنى برميگردم جايى كه قرار است از تمام اين افكار دور شوم . سكوت مطلق دارد و در آنجا كسى در ذهنم پرسه نميزند . جايى كه هيچكس را به ان اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

  بعد از خوردن زرشک پلو با مرغ ، بیرون آمدم . دلم میخواست از لذت غذای چرب درون شکم مبارک ، سیگاری روشن کنم اما یادم آمد سرگیجه دارم و زیر چشم را سیاه میکند و مهم تر از همه اصولا سیگار نمیکشم . آنطرف خیابان دعوای ناموسی ای بود . دختری میگقت : علی ولش کن (چرا همه دوست پسرها علی اند ؟) و علی دنبال ماشین بود و فحش میداد . فحش های بدی بود و من یکی از فحش هارا تابحال نشنیده بودم . به سینما آزادی نگاهی انداختم . "فروشنده" همچنان میفروخت و پارکینگ همچنان شلوغ . به احمد فکر میکردم . حدود دوساعت پیش . گفتم : سوتفاهمی پیش آمده و من چهارشنبه پیش شما هستم و قصد پیچاندن ندارم . معذرت میخواهم . جوجه کباب میخورد و گفت اشکال نداره و لبخند زد . دخترها عاشق لبخندش هستند . عاشق جک ها و تیکه های شدیدش . عاشق ست کردن لباسش با جورابش . عاشق اطلاعات شدید الشدیدی که راجب تاریخ هنر دارد . تمام چیزهای مورد علاقه ی دخترهارا دارد و این هم اضافه کنم که از من متنفر است . نوشابه ام را سر کشیدم . همیشه دوست دارم موقع راه رفتن ، نوشابه بنوشم و یا بسته خرید به دست بگیرم یا با تلفن حرف بزنم . یادم افتاد که پریروز ، ا اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

  از ساعت سه اینطور ها تصمیم گرفتم تا زیبا باشم . موچین را برداشتم و به جان ابروهایم افتادم . حمام رفتم و بعد موهای وز وزی ام را سشوار کشیدم که اندوهتان باد اگر فکر کنید فقط سشوار کشیدم (چاووشی میگوید : آشفته و خسته انگار از جنگ برگشته بودم) خلاصه جانم برایتان بگوید سر و بدن را کرم زدم و لباس قشنگ پوشیدم .  آخرش که چی ؟ بعد از سینما و دیدن آن همه مردم ، ساعت یازده شب به خانه آمدم و پرانول خوردم و فهمیدم ابروهایم دوقلوهای بشدت غیر همسان هستد و لبانم لنگ انداز کویر و موهایم بخش ناشناخته ای از سواحل آفریقا . توف به ذات سینمای ایران! خخخخ توووو.    + همانطور که مشاهده میکنید ، به علت افسردگی ، الکی کامنت ها را میبندم تا نبودتان را حس نکنم .    اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

  دو لوبیای بی مفهومِ چند هفته ی پیش ، امروز دست در آوردند . با پاهای خیلی کوچک . از پشت صفحه ، پاهایشان را به عنوان دهن کجی ، برایم تکان دادند . میخواستند بگویند : خاله ی احمق ، امروز واقعا باید باور کنی که خاله ی مایی . خاله ی احمق از ته دل گریه کرد . با خودش گفت : این لوبیا ها واقعا جوانه زدند . در وبلاگ قبلی ام نوشتم آرزو دارم با کسی به جاده بروم ، وارد تونل بشوم و آهنگ  david bowie - heroes را بلند بلند بخوانم . لوبیا های من .. امروز فهمیدم شماها همان کسانی هستید که همراه من در تونل ، heroes را میخوانید .   + هوف ! قرار است برای اولین بار و آخرین بار خاله شوم .. مثل خوردن آوا اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب

 

اگر مو به تن تان سیخ نشد ، حتما به پزشک مراجعه کنید .

البته باید با کیفیت خیلی اچ دی ببینید ! ولی گفتم هیچکس مانند من دویست مگ فدای کریس مارتین نمیکند !

اگر هم این پست را دیدید و به لینک زیر نرفتید یک احمق به تمام معنایید !

get="_blank"> UP & UP

اتاق پورکو روسو...

  من و تنهایی اصولا همه جا با هم هستیم . از صبح تا ساعت شش و گاهی پنج . تنهایی دوست ندارد کسی را به تیم دونفره مان اضافه کنیم ، گفت اگر سه نفر و حتی دو و نیم نفر هم شویم ترکت میکنم . تابحال به لحظه ای که تنهایی کنارم نباشد فکر نکرده ام . باهم کافی شاپ میرویم ، نقاشی میکشیم ، میرقصیم ، آهنگ گوش میکنیم ، بستنی میخوریم . راستش تنهایی ، تنها کسی ست که توانستم مدت زیادی تو زندگی ام نگه دارم . او مرا خوب میشناسد . میداند باید همیشه سکوت کند ، یا مثلا وقتی گریه میکنم دلداری ام ندهد . او خوب میداند همه مکان ها با من مشکل دارند پس همه جا ، درست با فاصله یک وجب ، همه مکان ها اتاق پورکو روسو...ادامه مطلب